يادداشتی برای احمد زيدآبادی، از دکتر محمد ملکی

موج سبز آزادی، چهارشنبه 8 مهر 1388 این یادداشت از دکتر محمد ملکی مربوط به حبس احمد زیدآبادی در سال 1382 است که محتوای زیبای آن مناسب امروز است. شاید امروز که هر دوی این عزیزان دربند هستند، باز انتشار آن بی لطف نباشد. بسم الحق يادداشتی برای عزيز در بند دکتر احمد زيدآبادی دوست مبارز و نستوه، احمد بار ديگر قدرت بدستان ظالم تو را به اسارت کشيدند، با اين پندار موهوم که از زبان ابوذريت و قلم شمشيرگونه ات در امان باشند و چند صباحی ديگر با خيال باطل " ماندگاری" ، خود را مشغول کنند، غافل از اينکه ظلم بزرگترين آفت حکومت هاست. و اگر امروز تو و عزيزانی چون يوسفی اشکوری ، گنجی ، زرافشان ، آقاجری ، سلطانی ، دادخواه، باطبی و برادران محمدی و ده ها دانشجو و انسانهای دگر انديش مبارز، تنها به خاطر " ابراز عقيده" در زندانهای نظام به سر می برند، نگران نباشيد و خوش داريد اين ايام را و بدانيد که روزهای "طلايی" برای هر آزادهای فرصت در بند بودن بخاطر "بيان انديشه" است. و اين روزها که چهلمين روز شهادت حسين (ع) را به ياد مي نشينيم تو و ديگر " بنديان" خوب ميدانيد که هر روز عاشورا و جای جای زمين کربلاست و اگر قرار است يادی از پيشکسوت های آزادگي کنيم، اين کار نه با سروسينه زدن و اشک ريختن، که با ادامه راه آن بزرگواران ميسر خواهد شد، چه در هر زمان و مکان ميتواند حسينی باشد و يزيدی، فقط بايد چشم ها را شست تا با پاک چشمی حقايق را ديد. ديد در نظامی که مدعی ولائی بودن است با پيروان راه حسين که همان آمران به معروف و ناهيان از منکر حاکمان می باشند، چه رفتاری می شود. احمد عزيز سعادت اسارت را به تو و ديگر عزيزان تبريک می گويم با اين اميد که پايدار و استوار باشيد و بخاطر بسپار سفارش پير تجربه آموخته را که، اگر زبان ات را بستند، قلم ات را شکستند، نه با دست و دهان، که با چشمها و رگهايت، فرياد کن. پيروز باشيد کتر محمد ملکی 3/2/82